kalkıyorum. Takı yapımına taktım kafayı yine. Yaydım çigene çadırı gibi tüm malzemeleri masaya.
Ha babam de babam yapıp duruyorum. Bu işin sonu nereye varacak hiç kestiremiyorum.
Gece ben hevesle aklımda oluşan modelleri yapmaya , boncuk zincir birleştirmeye çalışırken
birden kapı kapanma sesi geldi. Neler oluyor diye sesin geldiği yöne yürümeye başladım.
bilin bakalım yolda kime rastladım? Efe'cim tabiki:) Yalnız o olsa iyi. Kurbagasını bir eline
oda içinde buldugu toplarıda diger eline toplamış salona dogru ilerliyor:)Yani bohcasını toplamış odasından kaçıyor:)
Ardından kapıyıda kapatıyorki geri yatmak zorunda kalmasın yatagına. Eeeeee ne yapalım sardık
sarmaladık aldık kucagımıza dogru bizim yataga. Kurbagası ve topları ödünç aldık komidin üzerine koyduk.
'Haydi uyku zamanı'' dememe bile fırsat kalmadan güvenli kollarda olmanın verdiği rahatlıkla, babasına
sarılıp uykuya dalmış. Manzara muthiş. Gece 03:00 olmuş bende bu manzaranın bir parçası olmak için
kıvrıldım yataga sarıldım oğluma.
seviyorum ben aramızda yatmasını yahu nasıl vazgeçecegiz bu sıkıntılı yapışık aşktan bilmiyorum:)
