annem ve ben

annem ve ben

20 Kasım 2010 Cumartesi

bayram tatili bekliyorduk...

evet bu tatili dört gözle bekledik desem yalan değil. Hastalıklar üst üste bizi yordu. en çok efe'ciği....
ama daha tatil hayali ile haftasonunu beklerken Efe salıdan yine hastalandı.... Allahım yeter demek istiyorum,
isyan etmek istemiyorum. Pazartesi aksamı yıne nefes alamaz tıkanır olduk. Ateşimiz fırladı....
Yıne oksijen ve ilaç tedavisine basladık evde. ertesi gün doktora sabahtan. her gece ve gün yine ızdırap ogluma ve bize. Oksürük krizi ile uyanıyoruz, kusarak tamamlıyoruz, ağlayarak geceyi sabaha kavusturuyoruz.
Bu hafta beklenen tatil daha bir kıymetli oldu. yorgunluk bizi sarstı üzüntüsü ise tarifi imkansız bir durum...
doktor evde zorunlu ıstirahat verdi .Ziyaretler , kalabalık ortamlar ve yorulmak yasak. Üç satte bit oksijen tedavisi , ve on tane ayrı ilaç. Agzımızın içi yara, dudaklarımzın kenarları yara vücut direncimiz iyice düştü.
dahada düşüyor. yaralar yeme ve içme eylemimizide sona erdirdi. ...
sonunda cuma ve evdeyiz....

günler evde geciyor. oglum iyileşmeye çalışıyor bizde onun için elimizden geleni yapıyoruz....
üç gün dinlendik biraz daha iyiyiz....Yarın bayram...