odamızı yatagımızı yeniden benımsemeye çalışıyoruz…

Son zamanlarda oglumda huy değişiklikleri hızlı ve çok oldu. Fazla inatız. Herşey ıgııgı (hayır) …

yemek yemek istermisin ıggıııııııı
üstümüzü giyelim ıggııııııııı
bezimizi değiştirelim ıggııııııııı
banyo yapalım (ki en sevdiği şeydi) ıggııııııııııı
yatagında yatmak istermisin ıggııııııı

itiraz üzerine istersen üstele.. Ne mümkün çıglık çığlıga bagırıyoruz. Öyle böyle bir çığlık değil
kulakları sağır eden bir çığlık. Hareketlerle üstlediysen (zorla kucaga almaya calıştın örn.) bu defa
işin içine vurmalar giriyor. Sinirimizi alamayıp sürekli gidip gelip vuruyoruz.
evet biraz biraz itirazlarımız, biraz diretmelerimiz vardı , sadece babasına vurmalarımız vardı ama
işin rengi değişti. Artık kim oldugu önemli değil. Herkeze vurup bagırıyoruz. Sinirimizi bir türlü
çıkaramıyoruz. Bu hastanede yatma işi bizi iyice bozdu… Nasıl yaparız normale döneriz
bilemiyorum. Yatagında uyurdu ve sıkıntı çıkarmadan yatardı. Artık oda itiraz konuları arasında.
Annenin yatagında yatmak istiyoruz hep.Efecigin yatagında iki büklüm yatıyorum ki alışsın
diye. Ama zor görünüyor. Gece kalkıp aramıza yatıyor ve bizim ruhumuz duymuyor.
sabah bakıyoruz aramızda. Babası ile birbirimize soruyoruz ''sen mi aldın'' ikimizde yanıt aynı

'hayır''…

özlediğimiz için yanımızda yatmasını istemek ile kişilik gelişimi için yatagında yatması isteğide
bizde çarpışıyor son günlerde:) Bakalım nasıl aşılacak sorun…