annem ve ben

annem ve ben

20 Kasım 2010 Cumartesi

24 EKIM PAZAR.. CAFE CADDE KAHVALTI

hava güzel pırıl pırıl bugun. Yazdan kalma son güzel günler. Kahvaltı için dışardayız. Mekan harika

kahvaltılıklar mükemmel:) Yine hep beraberiz. Oyun grubu, anneler ve çocuklar olarak toplanırdık hep.
Bu defa babalarda bize eşlik etti. Uzun bir masa 13 yetişkin 7 çocuk tam yirmi kişiyiz.
her şey güzel başladı ama bizim yine oksijen saatimiz var. Oglusum ve babası eve donduler.
Arkalarından biz de evin yolunu tuttuk. Kalabalık bu Pazar evimiz. Teyzemiz , eniştemiz ve Mert bizimle.

Aksam Güzel gözlü Çağla'mız ve yakışıklı Kaan ağbimizde bize katıldı. Büyük gün aslında.
Galatasaray - Fener derbisi var . Ev stada yakın oldugu için tum eglenceyi evden dinliyoruz.
Gece boyu oynadı oglum Kaan agbisi ile. Her şey yolundaydı. Taaaa ki misafirleri gönderene kadar.
kapıdan duydugum büyük gümbürtü yine aklımı alıp gitti. Efe kocaman televizyonu oldugu yerden
oynatmış ve yere düşürmüş, ayagı altında kalmış korkudan çığlık çığlıga ağlıyordu….
Ruhumu teslim ettiğim korkudan öldüğüm andı sanki. Kucagıma alıp korkusunu gidermeye çalışmak,
herhanhi bir yerinde bir zarar var mı bakmak, aglamasını durdurmak.. çok zor dakikalardı…
sadece parmakta ezikle bu işi hallettik ama çok korku yasadım onu biliyorum.

bitsin bu sıkıntılar artık çok sorunlu günler yasadık. Artık yoruldum ruhum çöktü. Acil ayaga kalkmalıyız.