annem ve ben

annem ve ben

24 Aralık 2009 Perşembe

MERT ARAMIZDA




11.12.2009 Cuma
saat 17:45 :)
Bir çogunuz için anlamız bir tarih…
Ama benım için ….
hayata tutunan yeni bir umut….
içimizi ısıtan heyecanlar….
sonsuz ve beklentisiz sevgi…
yıllarca bitmeyecek endişe ve herdaim özveri…
Mis gibi bebek kokusu…
İlk anne …
ilk baba..
ilk teyze…
ilk adımlar…
Gün be gün buyuyen gülücükler ….
ve
Teyze olmayı ifade ediyor…
Bu tarih bir çok insan için bir şey ifade etmiyordur eminim…
Sırdan yagmurlu ,soguk ve fırtınalı bir Cuma günü ….
Ama benim için öyle değil hatta bizim için ailemiz için…
Bu gün 17:45 itibariyle hayatıma annelikten sonra Teyzelik mutlulugu girdi..
Bu gün hayatla ilgili beklentilerim ve isteklerim tekrardan boyut değiştirdi..
Bu gün aramıza MERT katıldı…
Hosgeldin aramıza MERT'cim:)
Minik yumuk gözleri ,mosmor parmakları ile…
Etrafı tanımaya calısan cin bakışlarınla….
Dogum odasından çıktıgın an, yıllarca benı gülümsetecek…
Biliyorum ki artık hayat hepimiz için daha baska olacak..
Sevinçlerimiz iki kat, üzüntülerimiz iki kat olacak…
Gelişini çok heyecanla bekledik …
Gözyasları ve içimizde sonsuz bir sevgi ile de karsıladık…
Oglumun kardeşi , arkadaşı , benım ikinci evladım…
İçi sevinçle sevgiyle dolu …
Herdaim gülen ve mutlu bir çocuk ol …
teyzesinin kuzusu
Seni seviyorum…
Nilgün BURAN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder