annem ve ben

annem ve ben

27 Şubat 2010 Cumartesi

oyun grubu 4.toplantısı

20 ŞUBAT 2010 CUMARTESİ

Hareketli bir gün olcak bugun biliyorduk. Planlarımızı günler oncesinden yapmıştık…
Bugun yıne keyifli bir oyun grubu toplantısı tahmin ediyoruz. Kücük kuzum sabah çok erken kalktı ve uyumak istemedi sonrasında erkenden kahvaltımızı yaptık...
İstedimki biraz uyusun dınlensin ki arkadaşlarıyla daha uzun ve keyifli bir gün geçirsin…uykudan kalktıgında mınık adam deniz ve annesi bize çoktan gelmişti.
Ardından cimcime Derin ve annesi de gelince bizde kadro tamamlandı. Hep beraber atladıka rabyaya dogru Ömer ve Zeynep'in annesi Nihana' dogru oyun grubu toplantısına …
Yolculuk keyifliydi.. Üc anne üc bebe her tafatan gelen ayrı bir ses ve sohbet:) Arada uyuyanlar annesini emmek için mızıldanan derken yoldan Eylül ve anneside
diger bir araba ile bize katıldı…Arka arkaya sonunda evi bulduk….
Arabadan indik hepsi kedi peşinde koşturmaya basladı:) Eve götürebilene
askolsun:) Ev daha bir muamma dolu …

İlk toplantılar daha sakın ve oyun oynayarak geçiyordu. Bu toplantı
hepsinden zor oldu bizim için. Ne güzel oturuyoruz, yiyor ,içiyor ,sohbet ediyoruz derken…iş zıvanadan çıktı:) Bu defa hep çocukların peşinde koşturduk desem yalan değil yanı..
Hadi bakalım neler yapmışlar bir bakalım:)


Ev sahiplerimiz Ömer ve Zeynep… Zeynep hasta oldugu için annesi tarafından babayla gezmeye gönderilmiş.Varlıgımızdan haberdar değildi.Artık birdaha ki toplantıya kuzucum…Olay adam ÖMER… Yine her yerde her delikte her oyun içinde:) Bıraktıgın yerde
sessizce oturmaya devam ediyor. Mama sandalyesinde 30 dk. fazla unutmusuz gık demedi
valla süpersin Ömer…

Sonra Minik Derin… Çok fena oldu:) Her yerde pır pır.. Kelebek gibi… Kımselere oyuncaklarını kaptırmıyor valla.Birde annesini emmekten asla vazgeçmiyor her sartta ve kosulda basarıyor.

Sırada minik adam Deniz var. En sevdiğimiz oyun koltuk yastıklarını yere atmak aralarında kaybolmak.Tum koltuk yastıklarını yerlere indirdi içlerinde keyifle kayboldu oynadı.Birde arabalarımız var tabi.. Her yerini ezbere biliyoruz:)


Çekingen kızımız Eylül.. Çekingen diyorum ama bu defa Eylül harıkaydı. Hemen adepte oldu annesi için tutturmadan oynadı oyuncaklarla ve arkadaşlarıyla.. Artık oda
duruma alıştı sanırım:)

En son benım kuzum.. Güzel başladı yolda alkışlar sarkılar.. Evde arkadaşlarıyla mutlu oynadı keyiflendi..Oyuncakları onlara vermemek için direndi kavga etti hepsi süperdi taaki yuzunu vurupda acıyla aglamaya baslayana kadar.. Çok üzüldüm ve kuzum çok agladı ..Günü biraz mızmız bitirdik ama yınede çok keyifliydi…

Elma yanaklı Eylül ve annesi yine katılamadı toplantımıza . İnsallah sonrakıne bekliyoruz…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder